ANNEMİN LASTİK AYAKKABILARI

                  

   Çoğumuz yokluklar içinde okul hayatımızı devam ettirmişizdir. Bizde kirada oturduğumuz iki odalı gecekonduda on üç kişi ailece bir arada yaşardık. Tek sabit maaşı olan memur bir babanın maaşıyla geçinmeye çalışırdık.

                       Ellili yaş ve üzerinde olanlar çok rahat hatırlayacakları eskiden kara lastik ayakkabılar vardı. Sonradan yüzü parıl parıl parlayan cizlavet lastikler çıkmıştı. Bizim çocukluğumuz bunlarla geçti Şimdiki marka ayakkabılar nerede var mıydı yok muydu biliyorum ama zaten onları alacak para nerde. Dedim ya Tek maaşla on üç kişi geçiniyordu.

                       Ortaokula gittiğim yıllardı ev ile okulumuz arası yürüme yaklaşık kırk elli dakika sürerdi her gün bu yolu yürüme gider gelirdik. Nasıl olduysa lastik ayakkabılarım yırtılmıştı, giyilecek gibi değildi alamamıştık. Belki de babam maaş almasını bekliyorduk. Ama okula da gitmem gerekiyordu fakat lastik ayakkabılarım yoktu. Ne olacaktı tek çare evdeki annemin lastik ayakkabılarını giymek, zaten başka giyecek lastikte yoktu.

                        Mecburiyetten Annemin lastik ayakkabılarını giyerek okula gittim. Biraz bol da olsa erkek ayakkabısı olmadığı için bayağıda dikkat çekiyordu. Utana sıkıla sınıfa girip sırama oturdum. Çok rahatlamıştım. Ama teneffüslerde dışarı çıkamıyordum. Bu durum bir kız arkadaşımın dikkatini çekmiş ki yanıma gelip sen niye teneffüslere çıkmıyorsun dedi. Ne diyeceğimi şaşırmıştım. Cevap vermeye fırsat kalmadan Aaaa! Annesinin ayakkabısını giymiş deyince başımdan aşağı sanki kayna sular boşaltılmıştı. Utandım kızardım başımı masanın üzerine koyup yüzümü kapattım. Yer yarılsa da içine girsem dedim. Ama gerçek bu, yoksulluk insanı ne hale düşürüyor.

                        Bugün günümüzde de bu gibi yokluklar içinde belki okumaya çalışan çocuklarımız olabilir. Çevremizde bu gibi durumda olanlara gururlarını incitmeden yardımcı olalım. Çok şükür ki günümüzde bugün imkânlar daha çok çok iyi. Şimdi okuyan gençler de çok şanslı. Her türlü imkâna sahipler.

                        Sözün özü, gelin çocuklarımız annelerinin ayakkabılarını giymek zorunda kalmasın. Çevremizdeki bu durumdakilere elimizden geldiğince gücümüzün yettiğince yardımcı olalım. Peygamber efendimizin  ’’ Komşusu aç yatarken tok yatan bizden değildir. ’’hadisi şerifini unutmayalım. Saygılarımla.